Kruisverhoor… of toch niet?

 Goedemorgen, het is hier 04.00 AM en we zijn allen klaar wakker. Lege maag dus pringles chips geopend. Erg lekker.  Gisteren hadden we op Schiphol 2 uur vertraging door een technische storing in het vliegtuig. Het vliegtuig was een sauna geworden, dus met een paar honderd man lekker stinken in het vliegtuig.

De vlucht verliep soepel. We vlogen wat harder en kwamen maar 5 kwartier later aan in Los Angeles.

Daar je registreren als een ESTA (soort visum) reiziger bij een apparaat. Allemaal vragen beantwoorden, je 4 rechtervingers laten scannen en gezichtsfoto maken. Geen probleem.

Toen door de douane. We kwamen met z’n vieren bij een grote zwarte Amerikaanse man. Hij bekeek onze paspoort, maakte van alle 10 de vingers een scan en wederom een gezichtsfoto.

Toen vroeg hij aan ons wat we kwamen doen in Amerika. Wij vertelde netjes van de rondtrip die we gingen maken. “Waarmee” wilde hij weten. “hoe groot is die camper” …. “hoe heet die camper” … “waar halen jullie die camper op” …. “Show me the adress!”

We hadden echt het gevoel dat we een kruisverhoor ondergingen totdat….. hij het adres opschreef op een papiertje en zei dat hij misschien ook wel met zijn gezin een rondreis wilde maken met een camper. Hahaha… al die vragen waren voor hem persoonlijk. Hij was nieuwsgierig. Pffff…zeg dat dan gelijk 😊

Huurauto opgehaald en naar hotel gereden. We hadden de huurauto genomen om de middag en avond te overbruggen en zo in het ritme te komen. Maar doordat alles uitliep waren we pas om 16.30 uur in hotel en hadden we geen puf meer voor een autoritje. Rondje gewandeld, bij Subway een broodje gegeten en 18.45 uur (03.45 uur Nederlandse tijd) was ons vuurtje op en zijn we gaan slapen.